امروز در تاریخ اپل
نوشته شده توسط ابراهیم الهوئی | ۵ مرداد ۱۳۹۵
مسیج‌پد نیوتون انقلاب صنعت موبایل را کلید زد
۲ اوت ۱۹۹۳ اپل در کنفرانس مک ورلد مسیج‌پد، اولین محصول خانواده نیوتون که مجموعه ای از دستیارهای دیجیتال قابل حمل بودند منتشر کرد. شاید ناعادلانه ترین برخورد تاریخ با دستگاه های انقلابی نیوتون اپل شده باشد؛ دستگاه هایی که انقلاب این شرکت در زمینه گوشی های موبایل اپلیکیشن محور را به ۱۴ سال پیش از آیفون می برند. این محصولات که گاها (و به اشتباه) از آن ها به عنوان محصولاتی شکست خورده یاد می شود، بدون هیچ شکی در بالاترین رتبه های لیست تاثیرگذارترین محصولات تاریخ اپل قرار خواهند گرفت. نیوتون همه جوره به عنوان پاسخی از جانب جان اسکالی به دستگاه های مک شناخته می شد، به این معنی که این دستگاه ها اولین تلاش او برای ارائه محصولی متفاوت و تاثیرگذار در دوران مدیرعاملی اش در اپل بودند. فرانک اوماهونی، یکی از بازاریابان اپل که در پروژه نیوتون فعال بود، در کتاب انقلاب اپل از نیوتون ها به عنوان «مکینتاش های جان اسکالی» نام برده است. او ادامه داده که این محصولات «فرصتی برای اسکالی بودند تا کاری که استیو جابز در اپل کرده است را تکرار کند، اما به روش و با محصول خاص خودش.»
نیوتون در اصل ساخته یکی از مهندسان اپل با نام استیو ساکومن بوده است که با عشق و علاقه بسیار، خود را وقف صنعت کامپیوترهای قابل حمل کرده و پیش تر، زمانی که در دهه ۱۹۸۰ در شرکت HP مشغول به کار بود، کامپیوتر HP 110 را تولید و طراحی کرد؛ اولین کامپیوتر قابل حمل و باتری خور که دارای MS DOS بود. او در سال ۱۹۸۷ به پروژه جانبی اپل که بعدها تبدیل به پروزه نیوتون شد پیوست؛ هر چند که سرعت رشد این پروژه به مرور زمان و با افزودن تمام ویژگی های خارق العاده ای که ساکومن در دنیای تکنولوژی می دید کاهش یافته بود: صفحه حساس به لمس، قابلیت شناسایی دست خط، هارد دیسک، باتری با ظرفیت بالا و همچنین پورت فروسرخ که برقراری ارتباط با دیگر دستگاه ها را ممکن می ساخت. (یادآوری می کنیم که تمام این ها در اواخر دهه ۸۰ اتفاق می افتاد!)
ساکومون در سال ۱۹۹۰ اپل را ترک کرد و در اوایل سال ۱۹۹۱ حاصل اولیه این پروژه به جان اسکالی نشان داده شد – و به دستور او دیگر پروژه جانبی نبوده و جز پروژه های اصلی و سریع اپل شد. یکی از کارهای اسکالی برای این پروژه، نام گذاری آن به عنوان «دستیار شخصی دیجیتال» بود که به مشتریان کمک می کرد دقیقا متوجه شوند نیوتون چه کار می کند. این مسیج پد در اوت ۱۹۹۳ منتشر شد و ۶۹۹ دلار قیمت داشت و هر چند که به نسبت توجهات زیادی را به خود جذب کرده بود، در مقایسه با مکینتاش ۱۹۸۴ سر و صدای کمتری داشت. متاسفانه بعضی از این توجهات حالت تمسخر به خود گرفتند – مخصوصا ویژگی تشخیص دست خط این دستگاه که در دونزبری و مجموعه سیمسون ها به سخره گرفته شده بود. به اعتقاد بسیاری، کارتون دونزبری تاثیری بسیار منفی روی نیوتون داشت.
اتفاقا، این ویژگی در نیوتون ها بسیار هم خوب کار می کرد. دو ویژگی خارق العاده این دستگاه (بگذارید دوباره اشاره کنیم که این تکنولوژی متعلق به ربع قرن پیش اپل است!) توانایی تشخیص شکسته نویسی و همچنین شناسایی حروف چاپی بود. علاوه بر این، با این که مجموعه اولیه این دستگاه شامل ۱۰،۰۰۰ کلمه بود، نیوتون می توانست به مرور و درست مثل آیفون های امروزی با کلمات جدیدتر نیز آشنا شود. اما این پایان موضوع نبود و هوش مصنوعی به کار گرفته شده در مسیج پد بسیار فراتر از این بود. این دستگاه متوجه متنی که کاربر رویش می نوشت می شد به طوری که اگر رویش می نوشتید «ناهار با جک، روز چهارشنبه» این دستگاه به صورت خودکار قرار ملاقاتی برای ناهار روز چهارشنبه در اپلیکیشن تقویمتان ایجاد می کرد.
صحبت اپلیکیشن ها شد. نسل اول مسیج پدها دارای دفترچه یادداشت، دفترچه قرار ملاقات و دفترچه تلفن بودند. جالب این جا بود که حتی ایده امواج فروسرخ ساکومن هم در این دستگاه ها به کار گرفته شده و کاربران می توانستند از طریق امواج، محتویات نیوتون خود را در اقدامی که از اپل بعید به نظر می رسید! به دستگاه های دیجیتال شارپ منتقل کنند. همچنین امکان ارتقای سخت افزاری این دستگاه ها با مودمی که آن ها را به مک ها یا کامپیوترهای دارای ویندوز متصل می کرد وجود داشت و کاربران می توانستند از کارت های حافظه، باتری های جانبی و همچنین آداپتورها برای نیوتونشان استفاده کنند. در نهایت باید گفت مسیج پد نیوتون دستگاه خارق العاده ای بود که بسیار از دیگر رقبا جلوتر بود. طراحی ظریف و مشکی رنگش بیش از آن که شبیه مک های سفید برفی آن زمان باشد، طراحی زیبای آیفون ها امروزی را به یاد می آورد.
باید گفت که سه چیز جلوی موفقیت این محصول را گرفت: واکنش منفی رسانه ها در زمان عرضه، نبود اینترنتی که داشتن گوشی های هوشمند را ضروری کرده است و بحران خود شرکت. اپل در اوایل دهه ۱۹۹۰ با بحران هویت مواجه شده بود و محصولاتش برای کاربران عام بسیار گران بودند و از طرفی برای کاربران حرفه ای هم آن طور که باید و شاید قدرتمند به نظر نمی رسیدند. این دستگاه در فروش هم چندان خوب عمل نکرد اما باید گفت که شکستی بود که به موفقیت های چشمگیر اپل در سال های آتی منجر شد.
